Wat zijn voor mij destijds en nu nog de motieven om bij de politie te gaan werken?

Leuke kanten

Als ik van mijzelf uitga zeg ik als eerste, dat het een heel afwisselend beroep is.

• Het ene moment sta je bij een knallende burenruzie.

• Vijf minuten later word je alweer opgeroepen voor een aanrijding.

• Of je staat bij reddeloze mensen omdat er bij hen is ingebroken.

• Of je bent op straat bezig met een verkeerscontrole.

• Of je wordt geroepen bij een zelfmoord.

• Of je komst wordt verwacht bij een aanrijding met dodelijke afloop.

• Of je staat voor een klas kinderen voorlichting te geven.

• Of je hebt bureaudienst en ontvangt alle bezoekers.

• Of je staat in het voetbalstadion supporters in toom te houden.

• Of........zo kan ik nog wel even doorgaan.

Een ander voordeel is (bijna) altijd buiten werken.
In mijn geval is dat dus in de Achterhoekse frisse lucht. Er zijn momenten, dat er even niets te doen is, bijvoorbeeld op zondagochtend, en dan is het heerlijk om door de bossen te rijden en het wild te zien oversteken.

Het oplossen van misdrijven.
Het is altijd leuk om bij mensen, waar is ingebroken, terug te komen om te vertellen, dat de dader is opgepakt en de inbraak heeft bekend. Nog leuker wordt het als je de gestolen spullen ook nog terug kunt brengen bij de eigenaar.

Je doet een hoop mensenkennis op.
Als politieman kom je met allerlei "soorten" mensen tegen, van putjesschepper tot directeur. Iedereen heeft zijn eigen manier van omgang met mensen. iedere keer is het weer een uitdaging om met de verschillende types om te gaan. De ene spreek je aan in hoog-Nederlands (voor zover mogelijk) de ander spreek je in dialect aan.

Het salaris van de politie is niet slecht te noemen.
Op zich is het salaris niet echt belangrijk, maar ik ben wel getrouwd en heb kinderen. Er moet dus brood op de plank komen. Bij de politie is het salaris goed genoeg. Als je in opleiding bent, krijg je al geld.

Minder leuke kanten

Er zijn ook minder leuke kanten. In mijn loopbaan van 20 jaar heb ik al veel aanrijdingen met een of meer doden behandeld. Deze zijn niet leuk. Meestal is het de politie, die naar familie toe moet om te vertellen wat er is gebeurd. Je moet dan wel weten hoe je zo'n gesprek begint en eindigt. Dat is per gesprek anders en hangt vooral af van de manier waarop de familie reageert op het treurige bericht.

Een andere minder leuke kant is langlopende ruzies tussen buren of gezinnen. Je probeert van alles om het op te lossen en het wil maar niet lukken. Dan vraag je jezelf wel eens af, waarom je al die tijd er toch insteekt, als het toch geen resultaat heeft.

Al met al kun je stellen dat het werken bij de politie veel goede kanten heeft, maar dus ook wat minder leuke kanten. Als je beide kanten op een weegschaal zou leggen zal deze bij nagenoeg iedere politieman uitslaan naar de goede kant. Er zijn maar weinig politiemensen, die geen plezier in hun werk hebben.