Na de aangifte begint het politieonderzoek. Voor het krijgen van bewijsmateriaal vragen we je om medewerking. Als je bepaalde onderzoeken te belastend vindt, geef dit dan aan.
Bewijsmateriaal
Voor het bewijs kunnen allerlei bijzonderheden van belang zijn, zoals verwondingen, spermavlekken of scheuren in je kleding. Ook kunnen andere sporen van de dader of van de door hem/haar gedragen kleding op je lichaam of op je eigen kleding worden aangetroffen. Als je kleding voor het bewijs wilt bewaren is het beter die niet in een afgesloten plastic zak te stoppen. Bloed— en spermavlekken kunnen, als er geen lucht bij komt, namelijk onbruikbaar worden voor het onderzoek.
Verder kunnen verklaringen van mensen die iets gezien of gehoord hebben van belang zijn. Meestal zijn er op het moment zelf geen getuigen aanwezig. Verklaringen van getuigen die jou kort voor of na het gebeurde hebben gezien kunnen daarom erg belangrijk zijn.
Medisch onderzoek
Gegevens verkregen uit medisch onderzoek kunnen van zeer groot belang zijn. Om zoveel mogelijk gegevens uit het medisch onderzoek te krijgen, is het verstandig dat zo snel mogelijk na het gebeurde een arts wordt ingeschakeld. De politie kan in overleg met jou een arts waarschuwen.
Bij het onderzoek kan de arts gebruik maken van een zogenaamde zedenkit. Deze zedenkit wordt door de politie ter beschikking gesteld van de arts en is bedoeld om sporen van de dader zoals sperma, bloed, haren en kledingvezels af te nemen en veilig te stellen.
Gegevens uit medisch onderzoek mogen alleen voor het politieonderzoek worden gebruikt als jij hiervoor schriftelijk toestemming hebt gegeven. Of je nu wel of geen aangifte doet, een medisch onderzoek is voor jezelf erg belangrijk in verband met mogelijk lichamelijke gevolgen van het seksueel misbruik zoals bijvoorbeeld verwondingen, geslachtsziekte of zwangerschap.
Herkenning van de verdachte
Het is mogelijk dat de politie je vraagt foto's video- of computerfoto's van mogelijke verdachten te bekijken. Ook kan het zijn dat we vragen behulpzaam te zijn bij het maken van een compositiefoto of tekening.
Als de politie iemand heeft opgepakt waarvan ze vermoedt dat deze persoon de verdachte is kan de politie je vragen naar het bureau te komen om te kijken of je de verdachte herkent. Dit kan o.a. via de confrontatiespiegel. Dit is een spiegel waar je maar aan één kant doorheen kunt kijken als door een ruit. Jij kunt de verdachte wel zien, maar de verdachte kan jou niet zien. Hij ziet alleen zijn eigen spiegelbeeld.
Verhoor van de verdachte
Wanneer de verdachte bekend is, kan de officier van justitie de politie toestemming geven om hem/haar aan te houden. Voor de vraag hoelang de verdachte kan worden vastgehouden zijn een aantal dingen van belang, zoals:
- De ernst van het feit;
- Het belang van het onderzoek;
- De tijd waarover het misbruik heeft plaats gevonden;
- De omstandigheden waaronder dit heeft plaats gevonden;
- De leeftijd van de dader;
- De leeftijd van het slachtoffer;
- Is er sprake van bedreiging of andere intimidaties;
- Zijn er aanwijzingen dat de verdacht het feit opnieuw zal plegen;
- Bestaat het gevaar dat de verdachte zal vluchten;
- Kan de verdachte na het verhoor en eventueel verder onderzoek nog als verdachte worden aangemerkt.
Zes uren vast
Na de aanhouding kan de verdachte 6 uur worden opgehouden voor verhoor. De tijd tussen 24.00 en 09.00 uur telt hierbij niet mee.
Inverzekeringstelling
Daarna kan de verdachte in het belang van het onderzoek in verzekering worden gesteld (vastgehouden worden). De inverzekeringstelling gebeurt door een hulpofficier van justitie (politieambtenaar met extra bevoegdheden) en is drie dagen van kracht.
Verlenging inverzekeringstelling
Wil de officier van justitie de verdachte nog langer vasthouden, dan moet de verdachte voor een rechter-commissaris worden geleid. Deze toetst dan de rechtmatigheid van het vasthouden van de verdachte. Indien hij van mening is dat dit terecht is kan de officier van justitie de inverzekeringstelling met drie dagen verlengen.
Inbewaringstelling
Daarna kan de officier van justitie de rechter-commissaris verzoeken de verdachte in bewaring te stellen. Dit kan maximaal voor de duur van veertien dagen.
Gevangenneming en gevangenhouding
Na de inbewaringstelling is het aan de rechtbank om te bepalen of de verdachte nog langer gevangen gehouden mag worden, eventueel tot aan de terechtzitting. Dit gebeurt niet vaak en dan alleen in zeer ernstige gevallen waarbij er tevens duidelijke aanwijzingen zijn in de richting van de verdachte. De maximale termijn van gevangenhouding is 90 dagen.
Na de aangifte
Normaal gesproken zal de politie je op de hoogte houden van het onderzoek, maar het kan voorkomen dat slachtoffers na aangifte niets meer horen. Dit betekent meestal niet dat er niets met je aangifte gebeurd is. Als je meer wilt weten over het verloop van het onderzoek kun je informeren bij de behandelend rechercheur.
Als je vindt dat je door de politie niet goed bent behandeld, kun je dit in eerste instantie tegen de betreffende persoon zelf zeggen. Ben je niet tevreden met de reactie hierop, dan kun je je beklagen bij de chef van die persoon. Daarnaast kun je schriftelijk een officiële klacht indienen bij de officier van Justitie Die zal je doorgaans op de hoogte stellen van wat er met je klacht gebeurt.