Regelmatig wordt er door slachtoffers gebruik gemaakt van de mogelijkheid om een straatverbod te krijgen voor de verdachte. Een straatverbod is een verbod voor de verdachte om zich in een bepaalde straat of gebied op te houden. Naast of in plaats van een straatverbod is er ook nog de mogelijkheid om een aanspreek- en/of telefoonverbod te eisen. Dit wordt ook wel contactverbod genoemd.
Reden om een dergelijk verbod te vragen aan de rechter is dat je, ook al heb je aangifte gedaan, bedreigd wordt of voelt door de verdachte.
Hoe kun je een straatverbod krijgen voor de verdachte?
1) Via het strafrecht
Je kunt je verzoek voor een straatverbod kenbaar maken bij je aangifte. De officier van justitie kan bij de terechtzitting hier rekening mee houden. Hij kan de rechter verzoeken voorwaarden te stellen aan de verdachte. Alleen als de rechter de verdachte veroordeelt kan hij b.v. bepalen dat een gedeelte van de straf niet ten uitvoer wordt gelegd onder de voorwaarde dat de verdachte gedurende een bepaalde proeftijd niet bij je in de straat mag komen of dat hij geen contact met je op mag nemen. Hoewel de rechter dit niet verplicht is zal hij met een dergelijk verzoek rekening houden.
| Voordeel | Nadeel |
|
|
2) Via de civiele rechter
Door middel van een civiele procedure, b.v. een kort geding, kun je de civiele rechter verzoeken om een straat- en/of contactverbod. Voor een civiele procedure, dus ook voor het kort geding, heb je een advocaat nodig.
In een civiele procedure doe je geen aangifte, maar ben je eiser ook wel "dager" genoemd. De verdachte is dan de "gedaagde".
Via je advocaat kun je een kort geding aanspannen als je vindt dat de rechter op korte termijn een beslissing moet nemen. Wel moet je aantonen dat je een "spoedeisend belang" hebt. Dit kan zijn dat je bang bent dat de gedaagde (verdachte) je opzoekt en lastig valt. Het kan nuttig zijn getuigen in te schakelen zoals buren, familie, vrienden, huisarts of politie.
| Voordeel | Nadeel |
|
|
In het civiele recht kun je in plaats van het "kort geding" ook de normale procedure aanspannen. Deze procedure wordt ook wel "bodemprocedure" genoemd. Deze procedure kun je aanspannen als er geen spoedeisend belang is b.v. omdat de verdachte vastzit. Deze procedure duurt aanzienlijk langer dan het kort geding. Overigens gelden veelal dezelfde eisen als bij een kort geding.
Uitvoering/resultaat van straat-en/of contactverbod.
Het straatverbod geeft geen volledige garantie dat de verdachte niet meer in de buurt komt of probeert contact met je te krijgen. Wat kun je doen als je nu niet met rust gelaten wordt?
Is het straat/contactverbod als bijzondere voorwaarde opgelegd door de strafrechter, dan kun je het beste contact opnemen met de politie. Die kan dan in overleg met de officier van justitie en met toestemming van de rechter maatregelen nemen.
Is het straatcontactverbod opgelegd door de rechter naar aanleiding van een civiele procedure, dan wordt hierbij meestal ook een dwangsom opgelegd.
Deze kun je opeisen als de gedaagde (verdachte) zich hier niet aan houdt. Je moet je advocaat op de hoogte stellen. Deze kan vervolgens een deurwaarder inschakelen. De deurwaarder is ondermeer belast met de uitvoering van civiele (burgerlijke) vonnissen. De deurwaarder wil tenminste twee getuigen hebben die ook gezien hebben dat de gedaagde het straat- of contactverbod overtrad. Voor de getuigen moet je zelf zorgen. De verklaringen van de getuigen worden voorgelegd aan de rechter, die daarna uitspraak doet. Pas met behulp van deze uitspraak (verlof van de rechter) kan de deurwaarder overgaan tot het echt vorderen van de dwangsom.
In het civiele vonnis kan opgenomen zijn dat je met behulp van de "sterke arm" (de politie) de verdachte uit een bepaald gebied kunt laten verwijderen. Bij het eventueel vorderen van een dwangsom is de politie geen partij. De politie kan natuurlijk wel gebruikt worden als getuige.
